- اشارة
- اشارة
- تتمة المقصد الأول فی الأوامر
- فصل: فی مقدّمة الواجب
- و تنقیح المقام یستدعی رسم أمور:
- الأوّل: [فیما هو المبحوث عنه فی مقدّمة الواجب]
- الأمر الثانی: أنّ هذا البحث هل له ثمرة عملیّة فقهیّة، أو هو بحث علمیّ محض؟
- الأمر الثالث: [تقسیم المقدّمة إلی الداخلیة و الخارجیة و ذات جهتین]
- الأمر الرابع: فی تقسیمات الواجب،
- و منها تقسیمه إلی المطلق و المشروط،
- و من تقسیمات الواجب تقسیمه إلی المعلّق و المنجّز،
- اشارة
- ثمّ إنّه أورد علی الواجب المعلّق أمور ثلاث:
- [شبهتان أخریان فی تصویر الواجب المعلّق]
- [فی أنّ الالتزام بوقوع الواجب المعلّق فی الجملة ممّا لا بدّ منه]
- [الامر الاول: عدم اختصاص الواجب المعلّق بما یتوقّف وجوده علی زمان متأخّر]
- الأمر الثانی: [فی أنّ لزوم القول بالواجب المعلّق وجوب جمیع المقدّمات]
- الکلام فی تأسیس الأصل [و تعیینه عند الشکّ فی أنّ القید هل هو راجع إلی الهیئة أو المادّة؟]
- و من التقسیمات: تقسیم الواجب إلی النفسیّ و الغیری،
- الأمر الخامس: لا ریب فی أنّ وجوب المقدّمة تابع لوجوب ذیها فی الإطلاق و الاشتراط
- الکلام فی ثمرة البحث عن وجوب المقدّمة.
- [فی ذکر ثمرات أخری للبحث عن وجوب المقدّمة]
- الکلام فی تأسیس الأصل فی المقام ثم فی الأدلّة الاجتهادیّة الدالّة علی وجوب المقدّمة، فهنا مقامان.
- تتمة: لا ریب فی استحباب مقدّمة المستحبّ شرعا
- نعم، مقدّمة الحرام تنقسم إلی قسمین:
- و تنقیح المقام یستدعی رسم أمور:
- فصل: فی أنّ الأمر بالشیء هل یقتضی النهی عن ضدّه أم لا؟
- و یقع الکلام فی مقامین:
- الأوّل: فی الضدّ الخاصّ.
- أمّا المقام الثانی- و هو: أنّ الأمر بالشیء هل یقتضی النهی عن ضدّه العامّ بمعنی الترک أم لا؟
- و یقع الکلام فی مقامین:
- فصل: فی عدم جواز أمر الآمر مع علمه بانتفاء شرطه و جوازه.
- فصل: فی أنّ الأوامر هل هی متعلّقة بالطبائع أو الأفراد؟
- فصل: إذا نسخ الوجوب، هل یدلّ دلیل الناسخ أو المنسوخ علی بقاء الجواز أم لا؟
- فصل: فی تصویر الواجب التخییری بعد القطع بتحقّقه شرعا و عرفا.
- فصل: فی حقیقة الواجب الکفائیّ.
- فصل: فی تقسیمات الواجب باعتبار الزمان.
- فصل: فی أنّ الأمر بالأمر بالشیء هل هو أمر به أم لا؟
- فصل: فی أنّ الأمر بالفعل ثانیا بعد الأمر به أوّلا و قبل امتثال الأمر الأوّل هل یکون تأکیدا أو تأسیسا؟
- فصل: فی مقدّمة الواجب
- المقصد الثانی: فی النواهی
- المقصد الثالث: فی المفاهیم
- اشارة
- مقدّمة:
- فصل: الجملة الشرطیّة هل تدلّ علی الانتفاء عند الانتفاء أم لا؟
- فصل: فی أنّه هل للوصف مفهوم أم لا؟
- فصل: فی مفهوم الغایة.
- فصل: فی مفهوم الاستثناء.
- المقصد الرابع: فی العام و الخاصّ
- اشارة
- فصل: الظاهر أنّه لیس للأصولیّین فی معنی العموم اصطلاح خاصّ،
- فصل: لا ریب فی أنّ للخصوص صیغة تخصّه
- فصل: لا شبهة فی أنّ النکرة فی سیاق النفی أو النهی تدلّ علی العموم عقلا،
- فصل:
- فصل: فی جواز العمل بالعامّ قبل الفحص عن المخصّص.
- فصل هل الخطابات الشفاهیّة،
- فصل إذا تعقّب العامّ بضمیر یرجع إلی بعض أفراده،
- فصل: اختلفوا فی جواز تخصیص العامّ بمفهوم
- فصل إذا تعقّب الاستثناء جملا متعدّدة،
- فصل: فی جواز تخصیص الکتاب بالخبر الواحد.
- فصل: إذا ورد عامّ و خاصّ،
- فصل: فی المطلق و المقیّد
الهدایه فی الاصول المجلد 2
اشارة
سرشناسه : صافی اصفهانی، حسن، 1374 - 1298
عنوان و نام پدیدآور : الهدایه فی الاصول/ تقریر الابحات ابوالقاسم الموسوی الخوئی؛ تالیف حسن الصافی الاصفهانی
مشخصات نشر : قم: موسسه صاحب الامر(عج)، 14ق. = 1418 - 13ق. = 1376.
مشخصات ظاهری : ج 4
فروست : ([موسسه صاحب الام(عج)]؛ 5)
شابک : 964-99549-0-612500ریال(ج.4):(دوره)
یادداشت : فهرستنویسی براساس جلد چهارم 1418ق. = 1376
یادداشت : عربی
یادداشت : ج. 3 (چاپ اول: 1418ق. = 1376)؛ 12500 ریال
یادداشت : کتابنامه
مندرجات : (موسسه صاحب ...؛ ، 4، )5
موضوع : اصول فقه شیعه -- قرن 14
شناسه افزوده : خوئی، ابوالقاسم، 1371 - 1278
رده بندی کنگره : BP159/8/ص25ه4 1376
رده بندی دیویی : 297/312
شماره کتابشناسی ملی : م 77-18009
***معرفی اجمالی
«الهدایة فی اصول الفقه» تقریرات درس اصول آیة الله، سید ابو القاسم خویی(م 1413ق) است که توسط آیة الله، شیخ حسن صافی اصفهانی، به زبان عربی، به رشته تحریر درآمده است. مقرر، پس از شرکت در دوره دوم درس ایشان، این کتاب را تألیف نموده اند.
این کتاب، یک دوره کامل اصول فقه شامل جمیع مباحث اصولی است که چکیده و خلاصه ای از مطالب فرائد الأصول، کفایة الأصول و به خصوص أجود التقریرات می باشد.
کتاب الهدایة فی أصول الفقه در کنار سایر تقریرات درس ایشان، نظیر مصباح الأصول و جواهر الأصول و محاضرات فی أصول الفقه از بهترین تقریرات درس معظم له است. کتاب موجود از نسخه ای که به خط مؤلف بوده، نسخه برداری شده است که این امر، بر اعتبار کتاب می افزاید.
کتاب، در سال 1369، به پایان رسیده است و توسط مؤسّسه صاحب الأمر(عجله الله تعالی فرجه الشریف)، در چاپ خانه ستاره، در قم چاپ شده است. جلد اول و دوم، در سال 1417ق و جلد سوم و چهارم، در سال 1418ق، انتشار یافته است.
***ساختار
کتاب، دارای چهار جزء است و مجموعا مشتمل بر یک مقدمه، هشت مقصد و یک خاتمه می باشد.
***گزارش محتوا
در مقدمه، از موضوع علم، تعریف علم اصول، وضع، مصحح استعمال مجازی و... سخن به میان آمده است.
مقاصد هشت گانه کتاب، عبارتند از: اوامر، نواهی، مفاهیم، عام و خاص، مطلق و مقید، ادله عقلیه و شرعیه ای که در طریق استنباط واقع می شوند، اصول عملیّه، تعارض ادله و امارات.
در خاتمه، بحث اجتهاد و تقلید مطرح شده است.
جلد اول، از مقدمه و مقصد اول(اوامر) تشکیل شده است. مقدمه کتاب که مبادی و مقدمات ورود به مباحث علم اصول در آن بیان می شود، عبارت از موضوع علم اصول، اقسام وضع، حقیقت و مجاز و مشتق می باشد.
در بحث اوامر نیز تعریف امر، اتحاد طلب و اراده، واجب تعبدی و توصلی، مبحث مره و تکرار، فور و تراخی و در نهایت، مبحث إجزاء مطرح شده است.
جلد دوم، شامل مقصد دوم(نواهی)، مقصد سوم(مفاهیم)، مقصد چهارم(عام و خاص) و مقصد پنجم(مطلق و مقید) می باشد. مطالب مطرح شده در این جلد، عبارتند از: مقدمه واجب، واجب تخییری و تعیینی، واجب کفایی و عینی، واجب موسع و مضیق، نواهی، مفاهیم(شرط، وصف، غایت، استثنا)، عام و خاص، مطلق و مقید، مجمل و مبین.
جلد سوم، شامل مقصد ششم(ادله عقلیه و شرعیه ای که در طریق استنباط واقع می شوند)، و قسمتی از مقصد هفتم(اصول عملیّه) می باشد. مطالب مطرح شده در این جلد، عبارتند از: تعریف قطع، تنبیهات قطع(تجری، علم اجمالی)، مبحث ظن، حجیت ظواهر الفاظ، حجیت قول لغوی، حجیت اجماع منقول، حجیت شهرت، حجیت خبر واحد، اصل برائت، اصل تخییر، اصل اشتغال، شرایط اصول، قاعده لا ضرر و تنبیهات آن.
در جلد چهارم، اصل استصحاب، تنبیهات استصحاب، اقسام استصحاب کلی، قاعده فراغ و تجاوز، اصالة الصحة، قاعده علی الید و تعارض ادله و امارات مطرح شده و در خاتمه نیز مبحث اجتهاد و تقلید آورده شده است.
از جمله ویژگی های این کتاب، تکراری نبودن مطالب آن و بیان واضح مباحث مشکل و پیچیده، همراه با آوردن مثال هایی برای آسان تر شدن فهم آن می باشد.
از دیگر ویژگی های کتاب این است که از نسخه ای که به خط مؤلف بوده، نسخه برداری شده است و ناشرین، نظریات علمای اصول را با مصادر آن استخراج نموده و همین طور مصادر آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت(علیهم السلام) را در ذیل صفحات بیان نموده اند.
البته در بعضی از موارد ناشرین و گروه تحقیق، بعضی از قسمت های کتاب را با توجه به تقریرات درس مؤلف که توسط سید مرتضی هاشمی از شاگردان برجسته ایشان نگاشته شده، کامل نموده و در حاشیه کتاب درج نموده اند.
یکی دیگر از خصوصیات کتاب، این است که مؤلف، صرفا به تقریر نظریات استادش نپرداخته است، بلکه نظریات خود را در ذیل مطالب ذکر شده، با دلایل و براهین آن آورده است.
***نوآوری ها:
مطالب بدیع و ابتکارات زیادی از مؤلف در کتاب دیده می شود که یکی از آنها تقسیم بندی مباحث کتاب، به چهار قسمت(مباحث عقلی محض، مباحث الفاظ، مباحث حجج و مباحث تعادل و تراجیح) است.
در مقدمه کتاب نیز مبحث مبادی را شامل تعریف علم اصول، حقیقت شرعی، صحیح و اعم و مشتق مطرح نموده است که بدین ترتیب، به پیروی از استادش، مبحث مشتق را از مسائل علم اصول خارج نموده است.
اسامی بعضی از بزرگان علم اصول، به صورت کنایه بیان شده است که به برخی اشاره می شود:
بعض مشایخنا المحققین، بعض مشایخنا: صاحب نهایة الدرایة، شیخ محمد حسین اصفهانی(م 1361ق).
شیخنا الأستاذ قدس سره در أجود التقریرات: مرحوم نائینی(م 1355ق).
السید فی حاشیة المکاسب: سید محمد کاظم یزدی، صاحب عروة الوثقی(م 1337ق).
محقق همدانی: صاحب مصباح الفقیه، آقا رضا بن محمد هادی همدانی(م 1322ق).
ص: 1